czwartek, 2 kwietnia 2015

Historia o pewnej miłości na wojnie

Kiedy los twój przesądzony
I kiedy masz być stracony
To ochoty brak by żyć
Płaczą polskie żony
Kiedy męża oraz dzieci muszą kryć
Krzyczą: zdrajcy!
Krzyczą: zabić!
Bez sądu chcą na ludziach mordy
Weź bratku nóż i karabin
Wyrwij wolność spod wrogów hordy
Chowanej jak specjał, wiśnia na martwym torcie
Wśród gęstwin lasu - wyrwane serce
I leży obok ciała - zdjęcie
Na nim wilk, a w wilku miłość
Do ojczyzny swej
Pamiętaj bracie skąd jesteś i czy dobra to strona.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.