środa, 27 kwietnia 2016

Przepalona miłość

Przykrą mam wieść
Serce złamane przyszło mi nieść
I tą opowieść, pamiątkę ostatnią!
Bo była miłością, duszą bratnią.

Byli młodzi, na miłość mieli jeszcze czas.
Lecz czekać nie chcieli, uczucie ich skradło
Jedno z dwojga nie wytrzymało i upadło
On nie był silny, ona cierpienia miała dość.
Oboje w płaczu, życie dało im w kość.

Przed targnięciem jeszcze, wyszeptała:
Powiedz, że kochasz, powiedz ten ostatni raz...

Zamilkła na wieki, chwilę później on.
Los wszystkim znany - zgon.

Piszę tą opowieść, bo serce krwawi i płacze.
Niech historia żyje wiecznie i wiecznie wzrusza
Ku przestrodze...

poniedziałek, 4 kwietnia 2016

Wiara

Co z ludźmi którzy już nie wierzą?
Czy są już oni straceni?
Pozorni szczęśliwcy, przez dewotki -zdradzeni
Choć biją i każą, nie żyją, nie marzą
Boże uratuj mą duszę w prawdziwej modlitwie
Prawda z kłamstwem w odwiecznej bitwie
Czy plan Twój już ułożony?
Bo ja wciąż miłością rozmarzony
W Tobie mój Dieu...

My

Choć czasem zło triumfuje
To my nigdy nie przegrywamy
Złociste szaty nas zdobią
Na głowie jest korona, lecz na boso
Symbolem niedoskonałości
Czy ktokolwiek wierzy w nasz powrót?
Umęczona dusza prosi...