Betonowe drzewa toną,
Od łez młodej dziewczyny,
Która dość ma,
Wszelkiej gonitwy.
Kto dalej? Wyżej?
Nie dla niej Władzy drabina,
Tylko jedno uspokoi rozwiane serce,
Tylko jedno zatrzyma cały ten bieg,
I tylko jedno rozbije szczyt.
Wiatr miłości
Drąży skałę obojętności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.