Czy ludzie muszą ciągle w strachu?
Czy ludzie mogą raz w szczęściu?
Coś rozgrzewa Cię w środku- Czy to serce?
Prowadzi Cię przez ciemność- Czy to miłość?
Jak nie oszlifowany brylant
Błyszczysz się i płoniesz żarem
Choć dla innych już nie świecisz
Dla mnie wciąż cennym kruszcem.
Daj się pogłaskać by widzieli
Co stracili.
Zazdrość ich poprowadzi
Lecz tylko płakać im zostało...
Tracąc całe bogactwo-
Ciebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.