Wilk Czerwony

Żołnierski krok, lasu woń
Przeciwników skok, karabin w dłoń!
I pada włos i ludzi paru
Dla wroga cios, Z polskiego gwaru:
Broni milicjant, taka praca.
Głową w kant, została koperta i srebrna taca
Tak Wilk Czerwony, polak polaka
Ratuje
By pomścić POLSKIE zgony
Śmierć codzienną tu kwestią
Tak Wilk Czerwony pada, ze sztućcami jeszcze.
Na kosie - los żołnierz polski kręci
Na zawsze w naszej pamięci Żołnierze Wyklęci.

*** (Idzie przez drogę)

Idzie przez drogę...
Zabiera ludzi
nas omija
Bo kochamy się...

Idzie przez drogę...
Miłość zostawia
Nie dotyka
Kochanków.

Idzie przez drogę...
Nie martw się, o nie!
Ciebie nie weźmie
Gdy kochasz...

Idzie przez drogę...
Pani której Śmierć na imię.

Pieniądze w miłości

Gdzie dusza wyrwana
Zgnieciona przez los
Tam ludzie zamordowani
Przez Władzę i pieniądze.
Czy jest miejsce gdzie to się nie liczy?

Między dwojga ludźmi
gdzie serce się ich łączy
Pokój w którym sami mogą
Kochać.

W tym pokoju każdy schować się może
Nie każdy widzi te drzwi
Do szczęścia prowadzące

Lecz pieniądze nawet tam się wedrą
Chcą zabrać Jedno z Dwojga!
Pana i Panią zabrali,
Z miejsca gdzie miłość jednoczy
Dwa serca.