Życie w poezji.

środa, 1 lutego 2017

Znów

Serce pęka, przerywa szwy
Dopiero co założone
Wbijają się jak druty
Przebijając płuco
Tracę oddech, marznę.
Zbliż swe usta
Spraw bym przeżył, spłonął cały
Z wstydu
Iż znów ratować mnie musisz...
Autor: Morti o 14:23 Brak komentarzy:
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest
Nowsze posty Starsze posty Strona główna
Subskrybuj: Posty (Atom)

Archiwum bloga

  • ►  2022 (5)
    • ►  marca (5)
  • ►  2021 (4)
    • ►  marca (4)
  • ►  2018 (2)
    • ►  maja (1)
    • ►  marca (1)
  • ▼  2017 (23)
    • ►  listopada (5)
    • ►  września (7)
    • ►  lipca (2)
    • ►  marca (6)
    • ▼  lutego (1)
      • Znów
    • ►  stycznia (2)
  • ►  2016 (38)
    • ►  grudnia (2)
    • ►  listopada (4)
    • ►  października (5)
    • ►  września (3)
    • ►  sierpnia (4)
    • ►  czerwca (5)
    • ►  kwietnia (3)
    • ►  marca (2)
    • ►  lutego (3)
    • ►  stycznia (7)
  • ►  2015 (32)
    • ►  grudnia (3)
    • ►  listopada (2)
    • ►  października (5)
    • ►  sierpnia (2)
    • ►  lipca (2)
    • ►  maja (5)
    • ►  kwietnia (10)
    • ►  marca (3)
Motyw Prosty. Autor obrazów motywu: luoman. Obsługiwane przez usługę Blogger.